Beograd-Singidunum, drugi deo

U Beogradu, u Knez Mihailovoj ulici broj 56, neposredno pored parka Kalemegdan, nalazi se zgrada, koja je nekada bila hotel Srpska kruna, u kojoj je, danas, Biblioteka grada Beograda. U podrumu ove zgrade nalazi se jedna prostorija koju zovu Rimska dvorana. Zašto je tako zovu?

Prilikom adaptacije ove zgrade za Biblioteku naišlo se na ostatke jugoistočnog bedema Rimskog vojnog logora (castrum) koga je sagradila IV Flavia legia. Ustanovljeno je da pojedini zidovi zgrade Biblioteke leže na ostacima rimskog bedema. Srećna je okolnost da je rimski bedem, na ovom mestu, širok skoro pet metara pa je time omogućeno da se on sačuva i delimično prezentuje posetiocima ove dvorane. Istina, sve što je ovde sačuvano, sačuvano je u temeljnoj zoni. Posetioci mogu videti deo bedema sa lučnim otvorom u temeljnoj zoni. U ovom otvoru vidi se olovna cev, sačuvana in situ, kojom je dovodjena voda u kastrum. Desno od otvora nalazi se jedan deo kule, od brojnih kula kastruma, takodje vidljiv. Sve u svemu, ovde se mogu videti tri celine: deo bedema, deo vodovoda i deo kule. Ali, ima u podrumu Biblioteke i drugih rimskih ostaka arhitekture, koji nisu vidiljivi, a o kojima ću kasnije pisati.

Neposredno pored rimske kule, u Rimskoj dvorani, otkriven je i turski bunar, dubok preko deset metara, ali je on ispod poda dvorane i dobro osiguran, tako da se ne treba plaštiti da će se upasti u njega kad budete prisustvovali nekoj od brojnih društevnih aktivnosti, koje se odvijaju u ovoj prostoriji Biblioteke grada Beograda. Sve ovo upućuje da su se u Beogradu vekovima smenjivali narodi i kulture.

Rimska dvorana je još samo jedan sačuvani kutak istorije Beograda, koga su razni narodi različito nazivali: SINGIDUNUM, ALBA BULGARIAE, ALABANANDOR, NANDORALBA, NANDORFEJERVAR, GRIECHISCH WEISSENBURG, ALBA GRAECA, CASTELBIANCHO. Medjutim, slovensko ime grada: Beograd nadživelo je sve ove nazive. I dobro je što je tako.